Коҥга ешыште, суртышто шнуй аралтышлан шотлалтын. Ожно коҥгаште тул идалык мучко йӱлен шинчен. А тиде тулжылан шолгымым еҥ-влак шке мӧҥгышкышт кумалтыш гыч конденыт. Тыгодым иктат шке коҥгаж гыч тулым але йӱлышӧ шӱйым пошкудыжлан, йодшо вес еҥлан пуэн огыл. Тыге сурт, еш, вольык, кинде пиал йомеш манын шоненыт.
Шочын вочшо азам коҥга ончык пыштен пелештеныт: «Коҥга ава, тиде шочын вочшо аза ӱмбач чыла черым поктен колто, шинча вочмо деч, еҥ кӧраныме дечат аралтышым ыштен шого». Тыге чылажат (осал, чер, шинчавочмыжат) тӱньык гоч лектын кая манын ӱшаненыт.
Пӧртыштӧ коҥга ден юмылук ваш ончат, тыге тул да сорта тул кокласе кыл шижалтеш. Пайрем годым але еш кумалтышым эртараш марий-влак пайрем кочкышым коҥга тулыш пыштат да пелештат: «Тулава, тулводыж, пӱсӧ йылмет ден кужу шикшет ден, тиде пӧлек дене пырля йодмынам юмо деке намиен шукто (могай юмылан кумалме, тудым ойлат). Да тулыш кум гана пурам чӱчыктат.
